Η κλινική διαιτολόγος καθορίζει τη σύσταση της δίαιτας εξατομικευμένα και συνδυαστικά.
Σε γενικές γραμμές η διατροφή δεν είναι θεραπεία, αλλά μέρος της θεραπείας, αφού στις περισσότερες χρόνιες παθήσεις η κατάλληλη διατροφή καθορίζει την αποτελεσματικότητα της φαρμακευτικής αγωγής (π.χ. σακχαρώδης διαβήτης, δυσλιπιδαιμίες, σιδηροπενική αναιμία, υπέρταση, στεφανιαία νόσος κτλ). Επίσης, η διατροφή που ακολουθεί ένα άτομο είναι καθοριστική για την ανάρρωσή του μετά από οξείες κατάστασεις (οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου, αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, γαστρεντερίτιδα, γαστρίτιδα, ελκοπάθεια, εκκολπωματίτιδα κτλ) αλλά και μετά από χειρουργικές επεμβάσεις (χολοκυστεκτομή, κολεκτομή, γαστρεκτομή, σύνδρομο βραχέος εντέρου, καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις κτλ).
Πολλές φορές η φαρμακευτική αγωγή που χορηγείται (π.χ. κορτικοστεροειδή χημειοθεραπεία κτλ) ή η ίδια η νόσος (δυσφαγία, κοιλιοκάκη, αλλεργίες, δυσανεξίες κτλ) επιβάλει διατροφικούς περιορισμούς που χρήζουν ιδιαίτερης διαιτητικής παρέμβασης.
Τέλος, δεν είναι αμελητέα τα επιστημονικά δεδομένα που αποδεικνύουν ότι η καλή διατροφική κατάσταση ενός ατόμου καθυστερεί την αρνητική εξέλιξη της νόσου, όπως συμβαίνει στους νεφροπαθείς, στα άτομα με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, εμφύσημα, κυστική ίνωση, στους ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση αλλά και στους καρκινοπαθείς.
Για όλες τις ανωτέρω περιπτώσεις, αλλά και για συνύπαρξη αυτών, η κλινική διαιτολόγος δίνει γενικές διατροφικές οδηγίες ή/και εξατομικευμένα διαιτολόγια.
